Μετά από 12ωρη αγόρευση η εισαγγελέας Ευαγγελία Σπυριδωνίδου ζήτησε να κηρυχθεί ένοχη η κατηγορούμενη όπως κατηγορείται. Την χαρακτήρισε ένοχη και για την ανθρωποκτονία της 9χρονης Τζωρτζίνας και για την απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Μίλησε με πολύ σκληρά λόγια η εισαγγελέας για την κατηγορούμενη. Εξέτασε όλες τις συμπεριφορές της και στην απολογία της και μέσα στην αίθουσα, καθώς και στα μηνύματα. Κατέρριπτε βήμα βήμα τους ισχυρισμούς της κατηγορούμενης.
<<Βόμβες>> εισαγγελέα στην πρόταση:
Συγκεκριμένα η εισαγγελέας είπε:
- Η συζήτηση περί αγοράς οργάνων έγινε πολλές φορές εδώ μόνο ως φληναφήματα τα θεωρώ. Δεν υπήρξε ποτέ καμία προσέγγιση στην κατηγορούμενη να δωρίσει τα όργανα. Απορώ πραγματικά πω επέτρεψε η κατηγορούμενη να γίνει αυτή η συζήτηση στο δικαστήριο. Και ο πιο αδαής ξέρει ότι είναι αστείο να μιλάμε για δωρεά οργάνων χωρίς θάνατο. Είναι δυνατόν να το λέμε αυτό στο γιατρό που έκανε τα πάντα για να σώσει τον εγκέφαλο;
- Ένα μήνα μετά το εξιτήριο της Τζωρτζίνας έστειλε μήνυμα στον Ηλιάδη ότι θέλει να δώσει μελατονίνη στο παιδί γιατί ενοχλεί τους γείτονες. Ο Ηλιάδης απαντά <<δεν παίζουμε με τα φάρμακα>>. Αυτοβούλως όμως αυτή αυξάνει την δόση ενός φαρμάκου. Δείχνει μια ευκολία της με τα φάρμακα της μικρής αυτό, πολύ μικρό διάστημα αφού βγήκε η Τζωρτζίνα από την εντατική. Γενικά δείχνει η κατηγορούμενη μια άνεση με τα φάρμακα. Ψάχνει φάρμακα, ψάχνει ασθένειες… όμως την υποθερμία δεν την έψαξε. Έψαχνε μόνο συγκεκριμένα πράγματα.
- Στις 22.1 η κατηγορούμενη διαμαρτυρήθηκε στον Ηλιάδη γιατί το παιδί στην ΜΕΘ δεν είχε μηχάνημα. Όμως στην ΜΕΘ δεν υπήρχε ειδικό μηχάνημα. Ήταν όλα ίδια όπως στην παιδιατρική. Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν υπήρχε εκεί η μάνα. Αυτομάτως το παιδί όταν έμπαινε στη ΜΕΘ ηρεμούσε. Δεν είχε διαφορά στα φάρμακα με την κλινική. Όμως στην κλινική εμφάνιζε επεισόδια, στην ΜΕΘ ποτέ. Τα επεισόδια κανείς δεν μπορούσε να τα εξηγήσει. Κανείς ποτέ δεν είδε την αρχή ενός τέτοιου επεισοδίου.
Συνεχίζει…
- Στην απολογία της ήταν εντυπωσιακό ότι ενώ ήταν σε όλα τα νοσοκομεία και είπε ότι δεν έκλαιγε, εδώ έκλαιγε διαρκώς. Ήταν εμφανώς ότι ήταν συγκινημένη αλλά ένα χρόνο μέσα στον δικαστήριο αυτή την συγκίνηση δεν την είδαμε. Είπε ότι ήταν είναι και θα είναι η μητέρα της Τζωρτζίνας. Δεν της αφαίρεσε κανένας αυτή την ιδιότητα. Όμως δεν είδαμε κανένα συναίσθημα για το παιδί.
- Μετά την πρώτη ανακοπή της Τζωρτζίνας απευθύνεται στο Δασκαλάκη να την ξεμπλοκάρει για να κάνει ανάρτηση για το θάνατο της Μαλένας. Το παιδί της είναι στην εντατική και εκείνη την νοιάζουν τα Social Media. Πώς είχε το κουράγιο;
- Η Τζωρτζίνα έζησε ότι πιο εφιαλτικό μπορούσε να ζήσει ένα παιδί. Η ίδια δεν είχε ζητήσει ποτέ να κάνει μπάνιο στο παιδί. Γιατί δεν ζήτησε να φροντίσει εκείνη το παιδί; Γιατί οι λεπτομέρειες για την σχέση της με τον Μάνο Δασκαλάκη αφορούσαν την απολογία της;
- Ποιος την ανάγκασε να βγει και να μιλήσει στους δημοσιογράφους; Κανείς. Η κ. κατηγορούμενη δεν μας εξηγεί την αγανάκτηση με τους δημοσιογράφους. Είναι δυνατόν να λέει ότι διαχειρίστηκε τον θάνατο με τους δημοσιογράφους τους οποίους στην συνέχεια μισούσε; Μήπως τελικά η δημοσιότητα δεν την ενοχλεί; Είναι σεβαστό να λέει ότι θέλει αλλά η λογική δεν μπορεί να ακολουθήσει τις αντιφάσεις και τα ψέματα.
- Στην τελευταία ερώτηση που τις έγινε αν μετανιώνει για κάτι απάντησε: “γιατί έδινα βαρύτητα κάπου αλλού και όχι στο παιδί μου. Γιατί τότε το κίνητρο του βουλεύματος το θεωρεί χαζό; Μέσα στο δωμάτιο ήταν μόνο η κατηγορούμενη. Ποιος χορήγησε την κεταμίνη ;
και κλείνει…
- Το χέρι που έδωσε την κεταμίνη είναι αυτό της κατηγορούμενης. Πόση ψυχραιμία μπορείς να έχεις στη θέα του θανάτου του παιδιού σου, να ενδιαφέρεσαι για τον βηματοδότη για την ιατροδικαστική;
- Είναι να δυνατόν το παιδί της να είναι στην ΜΕΘ και να λέει ότι θα πάω να ξεκουραστώ ποια μάνα τα λέει αυτά; Γίνεται αντικείμενο στα χέρια της το παιδί ανάλογα πως τη βολεύει.
- Τι είναι το παιδί βαλίτσα; Με την ψυχή αυτού του παιδιού ασχολήθηκε ποτέ;
- Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η απάθεια της. Δεν υπάρχει μάνα που να μην έχει κλάψει πάνω από το άρρωστο παιδί της.
- Δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτές τις μάνες σύμβολα που έχασαν παιδιά σε εγκλήματα. Πού έχει δει αυτή την περηφάνεια; Εδώ γιατί έκλαψε για να συγκινηθούμε;
- Είναι δυνατόν να αποσωληνώνεται το παιδί της και να μην συγκινείται ; πως να εκφράσεις το συναίσθημα όταν εσύ αφαιρείς το οξυγόνο του παιδιού σου.
- Η ζωή αυτού του παιδιού ήταν βασανιστήριο από την μητέρα της. Αν μπορεί να λέγεται μάνα.. Το παιδί αυτό είχε μια ατυχία, να έχει μάνα αυτή την γυναίκα.
Προτείνω να την κηρύξετε ένοχη όπως κατηγορείται!
Γιατί δυστυχώς η πραγματική ζωή ξεπερνάει και το πιο ευφάνταστο σενάριο….
Αυτά ήταν μερικά από τα πιο σημαντικά σημεία της 12ωρης αγόρευσης.
Για περισσότερα σχετικά άρθρα πατήστε εδώ.
