Ο Τσίπρας ετοιμάζει μια λίστα υποψηφίων αντί για ένα κόμμα, σαρώνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα θραύσματά του — απειλώντας να ωθήσει το ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση — Περιμένοντας επίσης το «κίνημα Καρυστιάνου», το οποίο οι δημοσκόποι βλέπουν ότι θα μπορούσε να πάει κατευθείαν στη δεύτερη θέση — Αναταραχή και στη Δεξιά με τον Σαμαρά.
Οι δημοσκόποι βλέπουν την υπό διαμόρφωση «λίστα Τσίπρα» ως καταλύτη στον κεντροαριστερό και αριστερό χώρο, καθώς εκτιμούν ότι η δεύτερη θέση στις εκλογές, όποτε αυτές συμβούν, μετατρέπεται σε πολιτικό θρίλερ: ακόμη και οι απλές νύξεις για τη δημιουργία μιας νέας οντότητας επιτρέπουν στον πρώην πρωθυπουργό να λεηλατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και όλα τα κόμματα που προκύπτουν από τις κατά καιρούς διασπάσεις του, χωρίς να λυπηθεί το ΠΑΣΟΚ, ή ακόμη και κάποια μικρότερα κόμματα της Δεξιάς. Με σημαντική διείσδυση μεταξύ των αναποφάσιστων ψηφοφόρων που προέρχονται από την Αριστερά, αλλά και μεταξύ των ψηφοφόρων που τα τελευταία χρόνια επέλεξαν την αποχή, η πιθανή ελκυστικότητα του Αλέξη Τσίπρα, όπως καταγράφεται σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις – για παράδειγμα, MRB για το OPEN – υπερβαίνει κατά πολύ το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του: το 21,8% δηλώνει ότι θα τον ψήφιζε «σίγουρα» ή «πιθανώς», ενώ τον Ιούνιο του 2023 έλαβε μόνο 17,8% στην κάλπη.
Ωστόσο, το ποσοστό των «σίγουρων» ψηφοφόρων ανήλθε στο 9,4%, ενώ το ποσοστό εκείνων που δήλωσαν ότι «πιθανώς» θα τον ψήφιζαν φτάνει το 12,4%. Αυτό σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν επιδεικνύει επαρκή δυναμική για να γίνει ο μοναδικός αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας, κάτι που θα επηρέαζε αρνητικά την προσπάθειά του σε περίπτωση δεύτερων εκλογών — οι οποίες υπό τις παρούσες συνθήκες φαίνονται αναπόφευκτες — να κυβερνήσει τη χώρα. Σχετικά με αυτό, η υποστήριξη, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, που θα λάμβανε η πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα από τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας είναι ελάχιστη. Αυτοί οι ψηφοφόροι συμπληρώνουν το σύνολο των αναποφάσιστων ψήφων, το οποίο έχει ξεπεράσει το 23% του εκλογικού σώματος στις περισσότερες έρευνες. Παρά τα 6,5 χρόνια κυβερνητικής φθοράς που καταγράφονται στα ποιοτικά δεδομένα όλων των δημοσκοπήσεων, το κυβερνών κόμμα συνεχίζει να διατηρεί ένα άνετο διψήφιο προβάδισμα στις προθέσεις ψήφου, όπως και ο πρωθυπουργός στην καταλληλότητα για πρωθυπουργία — μάλιστα, η δημιουργία πολιτικής οντότητας από τον Αλέξη Τσίπρα θα μπορούσε ακόμη και να λειτουργήσει ως ενωτικός παράγοντας για τη Νέα Δημοκρατία.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το κυβερνών κόμμα έχει σαφή ορίζοντα στην προσπάθειά του για μια τρίτη μονοκομματική θητεία: όλες οι πληροφορίες, καθώς και οι δημόσιες ενέργειες του Αντώνη Σαμαρά, δείχνουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει πειστεί για τη δημιουργία νέου κόμματος.
Χαμηλή Βάση
Μέχρι στιγμής, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σαφώς χαμηλότερη δυναμική από την πρωτοβουλία του Τσίπρα — είναι ενδεικτικό ότι η τελευταία δημοσκόπηση του MRB κατέγραψε μόνο το 3,4% όσων είναι απολύτως έτοιμοι να ψηφίσουν ένα νέο κόμμα, αλλά υπάρχει επίσης ένα 12,5% που λέει ότι «πιθανώς» θα το ψήφιζε, ένα πιθανό ποσοστό ψήφου ίσο με αυτό του Αλέξη Τσίπρα, αλλά χωρίς τον πυρήνα που είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερος από αυτόν του Σαμαρά. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ένα νέο κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά θα μπορούσε να διεκδικήσει ένα οριακό μερίδιο από τους δυσαρεστημένους δεξιούς της Νέας Δημοκρατίας, αλλά κυρίως από την Ελληνική Λύση, τη Φωνή της Λογικής και τη Νίκη του Κυριάκου Βελόπουλου.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα γινόταν ο κύριος πόλος της Δεξιάς μετά τη Νέα Δημοκρατία, αλλά θα μπορούσε να λάβει κρίσιμες ψήφους από το κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, η χαμηλή αρχική βάση εγκυμονεί τον κίνδυνο κατάρρευσης πριν από την ψηφοφορία, ειδικά εάν η παρουσία του Τσίπρα «ξυπνήσει» αντανακλαστικά κατά του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων.
Ο ελέφαντας στο δωμάτιο
Πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν επίσης τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»: τη Μαρία Καρυστιάνου, τη μητέρα-σύμβολο της τραγωδίας των Τεμπών, η οποία συγκεντρώνει πολύ υψηλά ποσοστά προσωπικής αποδοχής: το ποσοστό φτάνει το 50% στην τελευταία δημοσκόπηση του MRB – πολύ πάνω από οποιαδήποτε (πολιτική) προσωπικότητα στη χώρα, καθώς μόνο ένας στους τέσσερις εκφράζει αρνητική γνώμη γι’ αυτήν. Επιπλέον, οι πιθανές ψήφοι για ένα κόμμα υπό την Καρυστιάνου, η οποία δεν έχει αποκλείσει την πολιτική εμπλοκή, κορυφώνονται στο 32,2% στην ίδια έρευνα του MRB, πράγμα που σημαίνει ότι θα εξασφάλιζε αμέσως τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις.
Ωστόσο, στην ίδια δημοσκόπηση, μόνο το 15,7% ενθαρρύνει την Καρυστιάνου να σχηματίσει το δικό της κόμμα, ενώ το 13,1% θα ήθελε να ενταχθεί σε ένα υπάρχον κόμμα ή σε μια νέα οντότητα αλλά όχι ως αρχηγός. Σε μια τόσο ρευστή κατάσταση, δεν μπορεί ακόμη να γίνει καμία πρόβλεψη σχετικά με τον αντίκτυπο της τελικής της απόφασης.
Νίκη επιβίωσης «έστω και με μία ψήφο διαφορά» για το ΠΑΣΟΚ εναντίον του Τσίπρα Η μάχη που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ εναντίον του «κόμματος Τσίπρα» για τη δεύτερη θέση στον πρώτο γύρο των επερχόμενων εθνικών εκλογών μοιάζει με ένα στοίχημα ζωής ή θανάτου, καθώς η αποτυχία θα έκλεινε κάθε παράθυρο για διεκδίκηση κυριαρχίας στην κεντροαριστερά. Οι σχετικές «ομολογίες» προέρχονται ακόμη και από αξιωματούχους που υποστήριξαν την επανεκλογή του Ανδρουλάκη πέρυσι και πόνταραν στην αρχική άνοδο των δημοσκοπήσεων. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε σενάριο για την επιστροφή του Τσίπρα — μόνο η ηχώ των εσωτερικών συγκρούσεων του ΣΥΡΙΖΑ μετά από διαδοχικές διασπάσεις. Σήμερα, το παιχνίδι αλλάζει, γίνεται ολοένα και πιο ανταγωνιστικό, ενώ ο δεδηλωμένος στόχος της «νίκης έστω και με μία ψήφο διαφορά» φαίνεται πιο ρεαλιστικός όχι στην αναμέτρηση με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά στην άγρια κούρσα με το «κόμμα-φάντασμα», δηλαδή τον Τσίπρα, για το ποιος θα περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού της κεντροαριστεράς. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μονοψήφια ποσοστά αυτή τη στιγμή για τους ψηφοφόρους που λένε ότι σίγουρα θα ψήφιζαν ένα κόμμα Τσίπρα, ωστόσο οι πολιτικοί αναλυτές που διαβάζουν προσεκτικά τα δεδομένα βλέπουν ότι η πρωτοβουλία του θα μπορούσε να ξεπεράσει το ΠΑΣΟΚ — πιθανώς γρήγορα — το οποίο εξακολουθεί να καταγράφει περίπου 13%-15%.
«Ο θάνατός σου, η ζωή μου»
Αυτό το σενάριο πείθει τις διάφορες παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ ότι η μάχη με το «κόμμα Τσίπρα» πρέπει να δοθεί με βάση την αρχή «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Ακόμα και οι αδέξιες προσπάθειες προσέλκυσης του κεντροαριστερού εκλογικού σώματος δεν έχουν επηρεάσει ευρύτερες ομάδες ψηφοφόρων, και η βαθμολογία «καταλληλότητας για πρωθυπουργό» του Νίκου Ανδρουλάκη παραμένει γύρω στο 7%, πολλές μονάδες πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αν το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε σταθερή ανοδική πορεία από το περασμένο φθινόπωρο, θα μπορούσε να είχε σταματήσει τα σχέδια του Τσίπρα και δικαίως να διεκδικήσει τον ρόλο της ισχυρής αντιπολίτευσης, τελικά ανταγωνιζόμενο για την διακυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Από την παρακμή της κυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κερδίζει ελάχιστα, ούτε σημειώνει άνοδο στις αγροτικές περιοχές (όπως η Βόρεια Ελλάδα), όπου η διαρροή ψηφοφόρων από τη Νέα Δημοκρατία προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι συνεχής.
Στην προσέλκυση ψηφοφόρων «καναπέδων», το ΠΑΣΟΚ δεν έχει σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο, ενώ ο Τσίπρας ψαρεύει στην ίδια λίμνη. «Η στρατηγική της απορρόφησης μέσω της κυριαρχίας θα μπορούσε να ήταν μοναδική και χρήσιμη μέχρι χθες, καθώς φαίνεται ότι είναι θέμα χρόνου να αντιμετωπίσουμε έναν ανταγωνιστή που θα μπορούσε ενδεχομένως να το κάνει καλύτερα», λέει ένα έμπειρο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας ότι «ποιος θα επιβιώσει μεταξύ των δύο θα κριθεί στις πρώτες εκλογές». Σαφώς, αν το ΠΑΣΟΚ βγει δεύτερο, θα μπορούσε να ελπίζει στην ηγεσία του χώρου. Αν το «κόμμα Τσίπρα» έρθει δεύτερο ή με μικρή διαφορά, η Χαριόλου Τρικούπη μπορεί να εισέλθει σε μια κατάσταση «τύπου ΣΥΡΙΖΑ» έντονης εσωτερικής σύγκρουσης και διασπάσεων.
«Αν άκουγα τη «βελόνα», δεν θα είχα θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος και δεν θα είχα κερδίσει», είναι η έμμεση απάντηση που δίνει ο Χάρης Δούκας όταν ρωτήθηκε αν η εικόνα του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις μπορεί να βελτιωθεί. Ο Δούκας, ο οποίος δεν αποφεύγει τις βολές στον Ανδρουλάκη όταν διαφωνεί με επιλογές, τονίζει ότι η «ενότητα στην πράξη» μπορεί να ενεργοποιήσει τις πολλές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ – πέρυσι, για παράδειγμα, έξι υποψήφιοι ηγεσίας κινητοποίησαν 370.000 άτομα για να ψηφίσουν σε εθνικό επίπεδο. Ανοίγει το παιχνίδι στην Χαριόλου Τρικούπη; Ο αποκλεισμός αξιωματούχων που συνδέονται με τον Δούκα (όπως ο στενός συνεργάτης Χρήστος Πρωτόπαπας) από τις επιτροπές του Κογκρέσου επισκίασε και αμφισβήτησε την αρχική κίνηση του Ανδρουλάκη να συμπεριλάβει, εκτός από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, τους πέντε υποψήφιους ηγεσίας (Δούκας, Γερουλάνος, Κατρίνι, Άννα Διαμαντοπούλου και Νάντια Γιαννακοπούλου), τον Κώστα Σκανδαλίδη και άλλα στελέχη της πρώτης γραμμής.
Κύριος αντίπαλος Εκτός της Πολιτικής Γραμματείας, ωστόσο, έμεινε ο Μανώλης Χριστοδουλάκης — διορισμένος στην Οργανωτική Επιτροπή — τον οποίο τα στελέχη που συνδέονται με τον Ανδρουλάκη εξακολουθούν να θεωρούν ως κύριο αντίπαλο στις επόμενες εσωτερικές μάχες του ΠΑΣΟΚ. Εντός του συνεδρίου — άγνωστη ημερομηνία έναρξης (προς τα τέλη Φεβρουαρίου) — αναμένονται σκληρές μάχες, όχι μόνο μεταξύ «μηχανισμών» αλλά και για ανοιχτά ζητήματα. Ο Δούκας έχει ζητήσει ένα ανοιχτό συνέδριο με υψηλά πρότυπα: θέλει το ΠΑΣΟΚ να ηγηθεί και είναι αντίθετος στη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, ενώ λέει «ναι» στον διάλογο με τις προοδευτικές δυνάμεις και το κόμμα Τσίπρα. Ο Παύλος Γερουλάνος κλίνει επίσης προς το «προοδευτικό μοντέλο», ενώ η Άννα Διαμαντοπούλου απαντά ότι τα διλήμματα συνεργασίας μετά τις εκλογές θα εξαρτηθούν από τις πολιτικές ισορροπίες που θα προκύψουν. Όλοι συμφωνούν, ωστόσο, ότι αν το ΠΑΣΟΚ χάσει το προβάδισμα της κεντροαριστεράς, «χάνουμε όλοι μαζί», επομένως η ηγεσία πρέπει να ανοίξει τις πόρτες της Χαριόλου Τρικούπη σε όλους και να ξεκινήσει μια συντονισμένη εκστρατεία για την ανάκτηση του χαμένου κεντροαριστερού εδάφους.
Για περισσότερα σχετικά άρθρα πατήστε εδώ.
Επισκεφτείτε την σελίδα μας στο instagram.
